2.03.2025 | 19:00

„Wow” / koncepcja, reżyseria i choreografia: Marta Wołowiec / performans: Marta Wołowiec, Tomasz Pomersbach / dramaturgia: Janusz Orlik / muzyka: Wojciech Kiwer / reżyseria świateł: Klaudia Kasperska / kostiumy: Dominik Więcek / 60 min. 

Uwaga: W spektaklu występuje światło stroboskopowe, dym oraz głośna muzyka.

„Wow” Marty Wołowiec to koszmar dla recenzentki, bo jest to po prostu spektakl o radości i pasji do tańca; nie mam jak go włożyć w dyskursy i teorie. [...] Taniec w tym kontekście jawi się jako mechanizm odreagowywania, naturalny, niepohamowany instynkt (tańca przecież nikt nie wymyślił, a każdy wie, jak tańczyć). To taniec dla wszystkich, jakkolwiek patetycznie to brzmi. Repertuar muzyczny wskazuje na spontaniczne potańcówki ze znajomymi, gdy przerzucamy się radiowymi hitami. Nagle znika wstyd, a pojawia się ekstaza".

Weronika Nagawiecka, DIDASKALIA

W czasach mroku i niepokoju, artyści, zastanawiają się nad tym, czym jest przyjemność w życiu, przyjemność z tańczenia czy z oglądania tańca. Balansując na granicy popu, kiczu i bezkresnego transu, Marta Wołowiec i Tomasz Pomersbach stopniowo zachęcają się nawzajem, by odsłonić kolejne taneczne grzeszne przyjemności. Ciała: bezpretensjonalne, oddane przyjemnościom, pochłonięte tańcem, odbijają się od ziemi i unoszą w stan błogości. 

Punktem wyjścia do pracy nad spektaklem był fenomen choreomanii – tanecznej plagi, która przez ponad dziesięć wieków pojawiała się w różnych miejscach Europy. Mania tańczenia na ulicach gromadziła setki osób we wspólnym szalonym tańcu do wycieńczenia, do utraty przytomności, a czasem – do utraty życia. Do dziś przyczyny tych ekstatycznych ruchów nie są znane, jednak jedna z teorii podaje także, że bezustanny taniec był skutkiem “zbiorowego załamania nerwowego”, którego przyczyną miał być specyficzny czas pełen zaraz, wojen i katastrof naturalnych.

Marta Wołowiec  to choreografka, performerka, tancerka, dyplomowana instruktorka tańca, menedżerka kultury. Występowała na scenach w Polsce, w Niemczech, Holandii, Szwajcarii, Bułgarii, Norwegii, Szwecji, Libanie, Włoszech, Belgii, Danii, Francji i na Litwie. Autorka spektakli solowych i kolektywnych, tworzonych we współpracy z polskimi oraz zagranicznymi twórcami: “WoW", "Lil", “Tens”, “Light Darkness”, “Guppy 13”, “TYTUM”, “Naturgemalde”, “Kobiety Wyspiańskiego”, "Hold on", “spectral layers of movement”. Jako choreografka współpracowała z KORZO Theatre (Holandia), Dancehaus piu (Włochy), Narodowym Starym Teatrem w Krakowie, Wrocławskim Teatrem Współczesnym, Teatrem Muzycznym Capitol, Instytutem Grotowskiego, Teatrem Groteska w Krakowie, Teatrem Banialuka. Laureatka Nagrody Specjalnej w Konkursie o Nagrodę Teatralną im. Stanisława Wyspiańskiego.

W swoich własnych pracach choreograficznych artystka eksploruje temat energii i ruchu progresywno-transowego. Ważny jest dla niej naturalny przepływ, a także zaangażowanie widza poprzez wzajemne pobudzanie uważności ciała i umysłu.

Tomasz Pomersbach to tancerz, instruktor tańca oraz praktyk Metody Ilana Leva. Pochodzi z Wrocławia, gdzie w studiu baletowym Operetki Dolnośląskiej rozpoczął swoją edukację taneczną. Studiował na London Contemporary Dance School, uzyskując w roku 2010 certyfikat edukacji wyższej University of Kent. W latach 2010-2013 był tancerzem Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu, gdzie występował w spektaklach Ewy i Pauliny Wycichowskich, Andrzeja Adamczaka, Yossiego Berga, Ohada Naharina i Jo Strømgrena. Od roku 2013 działa jako artysta niezależny. W latach 2013-2022 był stałym członkiem zespołu Pink Mama Theatre, z którym zrealizował 6 pełnometrażowych spektakli łączących teatr dramatyczny z tańcem i teatrem fizycznym (Psittacus Erithacus, Dynastia, Olimpiada, Jungle, Fashion oraz Shaved Town). Wraz z Pink Mama Theatre występował m.in. na Polskiej Platformie Tańca, festiwalu Dance Days Chania w Grecji oraz Fringe Festival w Edynburgu.